حفظ زبان فارسی شرط بقا و هویت ایرانی ـ اسلامی است

به گزارش خبرگزاری حوزه از تهران، یوسفعلی میرشکاک، شاعر و نویسنده، در برنامه ققنوس رادیو فرهنگ با تأکید بر اهمیت زبان فارسی، آن را اساس هویت، فرهنگ و تمدن ایرانی-اسلامی دانست و هشدار داد: بی‌توجهی به زبان مادری، تهدیدی جدی برای هویت جمعی و فردی مردم ایران است.

میرشکاک با اشاره به آموزه‌های پیامبر(ص) و اهل بیت(ع) و نظر حکما گفت: انسان چیزی جز زبان نیست و خداوند، هنگام خلق آدم، به او علم الاسماء عطا کرد. هر چیزی در هستی با یک اسم شناخته می‌شود و حقیقتش با نامش مشخص می‌گردد. اگر این زبان از انسان دریغ شود، به تعبیر مولانا و امیرالمؤمنین علی(ع) چیزی جز مردار باقی نخواهد ماند.

وی ادامه داد: تمام علوم، ادبیات، شعر، هنر و فرهنگ بدون زبان امکان ظهور ندارند. بدون زبان تمدن، فرهنگ، دین و اخلاق شکل نمی‌گیرد. جهانی را تصور کنید که زبان از آن دریغ شده باشد، آن جهان تنها یک بازار لال‌ها خواهد بود.

میرشکاک با انتقاد از تأثیر فضای مجازی و رسانه‌های فراگیر بر زبان فارسی بیان کرد: امروز به دلیل شلوغی و استفاده گسترده از واژه‌های بیگانه، دستمایه هویتی خود را از دست می‌دهیم. برای بسیاری، استفاده از واژه‌های خارجی نوعی تمایز و افتخار محسوب می‌شود، در حالی که این امر نشانه‌ای از گسست خرد و افتادگی فرهنگی است.

این شاعر آیینی با ذکر نمونه‌هایی از آسیب‌های زبانی گفت: تقلید نابجا از زبان خارجی، هویت زبانی ما را تهدید می‌کند. این وضعیت در شهرستان‌ها هم به دلیل پایتخت‌محوری مشاهده می‌شود. هر جایی که پایتخت الگوسازی می‌کند، دیگر مناطق بدون تحلیل و اراده تقلید می‌کنند.

میرشکاک در ادامه گفت: ایران در طول تاریخ، علیرغم تهاجمات متعدد، توانسته زبان و فرهنگ خود را حفظ کند. مغول‌ها و دیگر مهاجمان حتی به جای تحمیل زبان خود، با حفظ زبان و فرهنگ ایرانی مواجه شدند. حتی در دوره استیلای اعراب، تلاش شد فارسی محدود و حذف شود، اما با جنبش‌های فرهنگی و ادبی، این زبان و هویت حفظ شد.

وی با بیان اهمیت رجوع به آثار ادبی گفت: ما همواره به داشتن آثار فردوسی، حافظ، سعدی و ابن‌سینا افتخار می‌کنیم، اما کمتر به آن‌ها رجوع می‌کنیم و نمی‌دانیم مطالعه مستمر این آثار چگونه بر سرنوشت فردی و جمعی ما تأثیر می‌گذارد. این غفلت فرهنگی ناشی از عدم توجه رسانه‌ها و آموزش‌هاست.

میرشکاک در پایان تأکید کرد: وظیفه هر ایرانی، چه کارگر، دانشجو، زن خانه‌دار یا مدیر، حفظ و پاسداری از زبان فارسی است. این امر باید به یک مساله جدی و ملی تبدیل شود تا بتوانیم هویت، فرهنگ و تمدن خود را در برابر هجمه‌های فرهنگی و مدرن جهانی حفظ کنیم. تبدیل زبان به یک مساله و آموزش آن به نسل‌های جدید، تنها راه مقابله با این تهدید است و من امیدوارم روزی برسد که این آگاهی عمومی شود.

انتهای پیام/